تفاوت بین حاشیه اولیه در مقابل حاشیه نگهداری

مشارکت کنندگان Investopedia از طیف وسیعی از پیشینه ها هستند و بیش از 20 سال است که هزاران نویسنده و ویراستار متخصص در این زمینه مشارکت داشته اند.

گوردون اسکات یک سرمایه گذار فعال و تحلیلگر فنی اوراق بهادار، آتی، فارکس و سهام پنی برای بیش از 20 سال بوده است. او یکی از اعضای هیئت بررسی مالی Investopedia و یکی از نویسندگان سرمایه گذاری برای برنده شدن است. گوردون یک تکنسین بازار خبره (CMT) است. او همچنین عضو انجمن CMT است.

دانیل راثبرن ویراستار در Investopedia است که روی محتوای مالیاتی، حسابداری، نظارتی و ارزهای دیجیتال کار می کند.

حاشیه اولیه در مقابل حاشیه نگهداری: یک مرور کلی

خرید سهام بدون حاشیه بسیار شبیه به خرید آنها با وام است. سرمایه گذار برای خرید سهام از یک شرکت کارگزاری وام می گیرد و بهره وام را می پردازد. خود سهام به عنوان وثیقه توسط شرکت کارگزاری نگهداری می شود.

مقررات T فدرال رزرو قوانینی را برای الزامات حاشیه تعیین می کند. یک نیاز حاشیه اولیه وجود دارد که نشان دهنده حاشیه در زمان خرید است. همچنین یک نیاز حاشیه نگهداری وجود دارد که نشان دهنده حداقل مقدار حقوق صاحبان سهام مورد نیاز در حساب مارجین برای باز نگه داشتن موقعیت است.

خوراکی های کلیدی

• حساب مارجین به سرمایه گذار اجازه می دهد تا سهام را با درصدی از قیمت تحت پوشش وام شرکت کارگزاری خریداری کند.
• حاشیه اولیه نشان‌دهنده درصدی از قیمت خرید است که باید توسط پول خود سرمایه‌گذار پوشش داده شود و معمولاً حداقل 50٪ وجوه مورد نیاز برای سهام ایالات متحده است.
• حاشیه نگهداری نشان دهنده مقدار ارزشی است که سرمایه گذار باید پس از خرید در حساب مارجین نگهداری کند تا موقعیت باز بماند.
• حد حاشیه اولیه بالاتر معمولاً مرتبط‌تر است، بنابراین ETFهای اهرمی و گزینه‌های تماس معمولاً برای سرمایه‌گذارانی که اهرم بیشتری می‌خواهند بهتر است.

حاشیه اولیه

طبق مقررات T، حاشیه اولیه برای سهام در کارگزاری های ایالات متحده باید حداقل 50 درصد باشد. توجه داشته باشید که معامله گران فارکس و کالاها مجاز به ایجاد موقعیت با استفاده از اهرم بسیار بیشتر هستند. برای مثال، اگر سرمایه‌گذار بخواهد 1000 سهم از سهامی را به ارزش هر سهم 10 دلار خریداری کند، قیمت کل آن 10000 دلار خواهد بود. یک حساب مارجین در یک شرکت کارگزاری به سرمایه گذاران اجازه می دهد 1000 سهم را با قیمتی کمتر از 5000 دلار خریداری کنند. شرکت کارگزاری 5000 دلار باقی مانده را پوشش می دهد. سهام سهام به عنوان وثیقه برای وام عمل می کند و سرمایه گذاران به مبلغ وام گرفته شده بهره می پردازند.

الزامات مقررات T فقط حداقل است و بسیاری از شرکت های کارگزاری از سرمایه گذاران پول نقد بیشتری را از قبل طلب می کنند. شرکتی را در نظر بگیرید که 65 درصد از قیمت خرید را از سرمایه گذار می خواهد. این مبلغ بیش از 3500 دلار را با وام پوشش نمی دهد، به این معنی که سرمایه گذار باید 6500 دلار بپردازد.

مزیت خرید مارجین این است که در صورت افزایش سهام، بازده سرمایه گذاری بیشتر می شود.

در ادامه مثال قبلی، تصور کنید که قیمت سهام دو برابر شده و به 20 دلار در هر سهم رسیده است. سپس سرمایه گذار تصمیم می گیرد همه 1000 سهم را به قیمت 20000 دلار بفروشد. سرمایه گذار باید مبلغ 3500 دلار وام را به شرکت کارگزاری بازپرداخت کند و پس از سرمایه گذاری اولیه 6500 دلاری، 16500 دلار باقی بماند. در حالی که ارزش سهام 100 درصد افزایش یافت، ارزش 6500 دلاری سرمایه گذار بیش از 150 درصد افزایش یافت. حتی پس از پرداخت سود وام، سرمایه گذار بهتر بود از حاشیه استفاده کند.

همچنین هنگام استفاده از حاشیه، نقاط منفی بیشتری وجود دارد. اگر قیمت سهام کاهش یابد، سرمایه‌گذار علاوه بر ضرر و زیان بیشتر به شرکت کارگزاری، به آن سود نیز می‌پردازد.

حاشیه تعمیر و نگهداری

هنگامی که سهام خریداری شد، حاشیه نگهداری نشان دهنده مقدار حقوق صاحبان سهامی است که سرمایه گذار باید در حساب مارجین نگه دارد. مقررات T حداقل مبلغ را 25 درصد تعیین می کند، اما بسیاری از شرکت های کارگزاری به نرخ بالاتری نیاز دارند. در ادامه با همان مثالی که برای حاشیه اولیه استفاده شد، تصور کنید حاشیه نگهداری 30 درصد است. ارزش حساب مارجین معادل ارزش 1000 سهم است. ارزش سهام سرمایه گذار همیشه 3500 دلار کمتر از ارزش سهام خواهد بود زیرا سرمایه گذار باید آن پول را پس دهد.

فرض کنید قیمت سهام از 10 دلار به 5 دلار کاهش یافته است. سپس ، ارزش حساب حاشیه به 5000 دلار کاهش می یابد. سهام سرمایه گذار فقط 1500 دلار یا 30 درصد از ارزش حساب حاشیه خواهد بود. اگر قیمت سهام بیشتر کاهش یابد ، سرمایه گذار کمتر از 30 درصد از سهام خود را در اختیار دارد. در آن مرحله ، سرمایه گذار یک تماس حاشیه ای از شرکت کارگزاری دریافت می کند. برای حفظ حداقل 30 درصد سهام ، از سرمایه گذار ملزم به واریز پول کافی به حساب می شود.

حاشیه نگهداری برای محافظت از شرکتهای کارگزاری از سرمایه گذاران پیش فرض وام خود وجود دارد. نگه داشتن بافر بین مقدار وام و ارزش حساب ، خطر شرکت را کاهش می دهد. هنگامی که قیمت سهام به طرز چشمگیری کاهش می یابد ، خطر شرکت های کارگزاری بیشتر است.

تفاوت های کلیدی

اولین و مهمترین تفاوت این است که حاشیه اولیه حداکثر اهرم برای سرمایه گذاری های موفق را محدود می کند. به عنوان مثال ، فرض کنید نیاز حاشیه اولیه 50 ٪ است. سپس ، سرمایه گذار با اهرم 2: 1 شروع می شود. با افزایش قیمت سرمایه گذاری ، میزان اهرم در واقع کاهش می یابد. برای رسیدن به اهرم 4: 1 که توسط حاشیه تعمیر و نگهداری ارائه شده است ، سرمایه گذار باید مبلغ قابل توجهی را از دست بدهد. به عنوان یک موضوع عملی ، بیشتر دلالان که از اهرم استفاده می کنند نیز از سفارشات متوقف شده استفاده می کنند و قبل از آن نقطه خوب می فروشند.

از آنجا که نیاز حاشیه اولیه نسبتاً بالا در بیشتر موارد اعمال می شود ، سرمایه گذاران سهام که به دنبال اهرم بیشتر هستند ، بهتر است در جای دیگر جستجو کنند. ETF های اهرمی معمولاً اهرم 3: 1 را ارائه می دهند ، و آنها هرگز با تماس های حاشیه ای روبرو نیستند. علاوه بر این ، بیشتر سرمایه گذاران می توانند بدون نیاز به درخواست مجوزهای ویژه ، ETF های اهرمی را خریداری کنند. سرانجام ، گزینه های تماس به سرمایه گذاران این امکان را می دهند تا اهرم بسیار ضمنی تری نسبت به استفاده از ETF های حاشیه یا اهرم داشته باشند. گزینه های تماس همچنین کنترل ریسک نزولی بهتر را فراهم می کند ، اما خرید آنها نیاز به تأیید کارگزاری دارد.

تفاوت اساسی دیگر این است که نیازهای حاشیه تعمیر و نگهداری سرمایه گذاران را وادار به فروش (یا اضافه کردن بودجه بیشتر) قبل از از دست دادن همه چیز می کند. این بدان معناست که خرید و نگه داشتن موقعیت با استفاده از حاشیه امکان پذیر نیست. حد اولیه حاشیه اولیه به خودی خود مانع از این نمی شود که یک سرمایه گذار تا پایان سرمایه گذاری به یک سرمایه گذاری از دست بدهد.