پیشنهاد عمومی اولیه (IPO): چیست و چگونه کار می کند

جیسون فرناندو یک سرمایه گذار و نویسنده حرفه ای است که از مقابله و برقراری ارتباط با مشکلات پیچیده تجارت و مالی لذت می برد.

جولیوس مانسا یک مشاور CFO ، استاد دارایی و حسابداری ، سرمایه گذار و جوایز تحقیقاتی وزارت امور خارجه ایالات متحده در زمینه فناوری مالی است. او دانشجویان مشاغل را در مورد موضوعات مربوط به حسابداری و امور مالی شرکت آموزش می دهد. در خارج از آکادمی ، جولیوس یک مشاور CFO و شریک تجاری مالی برای شرکت هایی است که به خدمات مشاوره ای استراتژیک و ارشد نیاز دارند که به رشد شرکت های خود کمک می کند و سودآورتر می شود.

سوزان یک محقق ، نویسنده و حقایق است. وی دارای مدرک لیسانس علوم در امور مالی از دانشگاه ایالتی Bridgewater است و در زمینه چاپ برای صاحبان مشاغل ، مارک های ملی و انتشارات اصلی کار کرده است.

Investopedia / Zoe Hansen

پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) چیست؟

یک پیشنهاد عمومی عمومی (IPO) به روند ارائه سهام یک شرکت خصوصی به عموم در صدور سهام جدید برای اولین بار اشاره دارد. IPO به یک شرکت اجازه می دهد تا سرمایه سهام را از سرمایه گذاران عمومی جمع کند.

انتقال از یک شرکت خصوصی به یک شرکت دولتی می تواند زمان مهمی برای سرمایه گذاران خصوصی باشد تا به طور کامل سود حاصل از سرمایه گذاری خود را تحقق بخشند ، زیرا معمولاً شامل حق بیمه سهم برای سرمایه گذاران خصوصی فعلی است. در همین حال ، همچنین به سرمایه گذاران عمومی اجازه می دهد تا در این پیشنهاد شرکت کنند.

غذای اصلی

• یک پیشنهاد عمومی عمومی (IPO) به روند ارائه سهام یک شرکت خصوصی به عموم در صدور سهام جدید اشاره دارد.
• شرکت ها باید برای نگه داشتن IPO ، از طریق مبادلات و کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) برآورده شوند.
• IPO ها با ارائه سهام از طریق بازار اولیه ، فرصتی برای به دست آوردن سرمایه را فراهم می کنند.
• شرکت ها بانک های سرمایه گذاری را به بازار استخدام می کنند ، تقاضای سنج را تعیین می کنند ، قیمت و تاریخ IPO و موارد دیگر را تعیین می کنند.
• IPO را می توان به عنوان یک استراتژی خروج برای بنیانگذاران شرکت و سرمایه گذاران اولیه دانست و سود کامل از سرمایه گذاری خصوصی آنها را تحقق بخشید.

پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) توضیح داد

چگونه یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) کار می کند

قبل از IPO ، یک شرکت خصوصی محسوب می شود. به عنوان یک شرکت خصوصی قبل از IPO ، این تجارت با تعداد نسبتاً کمی از سهامداران از جمله سرمایه گذاران اولیه مانند بنیانگذاران ، خانواده و دوستان به همراه سرمایه گذاران حرفه ای مانند سرمایه گذاران سرمایه گذاری یا سرمایه گذاران فرشته رشد کرده است.

IPO یک قدم بزرگ برای یک شرکت است زیرا به شرکت امکان می دهد پول زیادی را جمع آوری کند. این امر به شرکت توانایی بیشتری برای رشد و گسترش می دهد. افزایش شفافیت و اعتبار لیست سهم نیز می تواند عاملی برای کمک به آن در دستیابی به شرایط بهتر در هنگام جستجوی بودجه وام گرفته شده باشد.

هنگامی که یک شرکت به مرحله ای از روند رشد خود می رسد که معتقد است به اندازه کافی برای سخت گیری مقررات SEC به همراه مزایا و مسئولیت سهامداران عمومی بالغ است ، شروع به تبلیغ علاقه خود برای رفتن به عموم می کند.

به طور معمول ، این مرحله از رشد هنگامی اتفاق می افتد که یک شرکت به ارزیابی خصوصی تقریبا 1 میلیارد دلار رسیده باشد ، همچنین به عنوان وضعیت تکشاخ شناخته می شود. با این حال ، شرکت های خصوصی با ارزیابی های مختلف با اصول قوی و پتانسیل سودآوری اثبات شده نیز می توانند بسته به رقابت بازار و توانایی آنها در برآورده کردن نیازهای لیست ، واجد شرایط IPO باشند.

سهام IPO از یک شرکت از طریق کارآیی با دقت و زیر نظر می گیرد. هنگامی که یک شرکت به عموم می رود ، مالکیت سهام خصوصی که قبلاً متعلق به آن بود به مالکیت عمومی تبدیل می شود ، و سهام سهامداران خصوصی موجود ارزش معاملات عمومی را به خود اختصاص می دهد. زیرنویس سهم همچنین می تواند شامل مقررات ویژه ای برای مالکیت سهام خصوصی به سهام عمومی باشد.

به طور کلی ، انتقال از خصوصی به عمومی زمان کلیدی برای سرمایه گذاران خصوصی برای پول نقد و کسب بازده مورد نظر خود است. سهامداران خصوصی ممکن است سهام خود را در بازار عمومی نگه دارند یا بخشی یا همه آنها را برای سود بفروشند.

در همین حال ، بازار عمومی فرصتی بزرگ را برای میلیون ها سرمایه گذار برای خرید سهام در شرکت و کمک به سرمایه در سهامداران یک شرکت باز می کند. عموم مردم از هر سرمایه گذار فردی یا نهادی که علاقه مند به سرمایه گذاری در شرکت است ، تشکیل شده است.

به طور کلی ، تعداد سهام شرکت می فروشد و قیمتی که سهام برای آنها می فروشد ، عوامل تولید کننده ارزش سهام سهامداران جدید شرکت است. سهام سهامداران هنوز هم سهام متعلق به سرمایه گذاران را در هنگام خصوصی و عمومی نشان می دهد ، اما با IPO ، سهام سهامداران با پول نقد از صدور اولیه به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

تاریخچه IPO

اصطلاح ارائه عمومی عمومی (IPO) برای ده ها سال یک کلمه کلیدی در وال استریت و در بین سرمایه گذاران بوده است. هلندی ها با ارائه سهام شرکت هلند شرقی هند به عموم مردم ، اولین IPO مدرن را انجام می دهند.

از آن زمان ، از IPO به عنوان راهی برای جمع آوری سرمایه از سرمایه گذاران عمومی از طریق صدور مالکیت سهم عمومی استفاده شده است.

در طول سالها ، IPO ها به دلیل صعود و نزول در صدور شناخته شده اند. بخش های انفرادی همچنین به دلیل نوآوری و عوامل مختلف اقتصادی دیگر ، صعود و نزول در صدور را تجربه می کنند. IPO های فناوری در اوج رونق Dotcom ضرب شدند زیرا استارتاپ ها بدون درآمدها عجله کردند که خود را در بازار سهام لیست کنند.

بحران مالی سال 2008 منجر به یک سال با کمترین تعداد IPO شد. پس از رکود اقتصادی پس از بحران مالی سال 2008 ، IPOS به مرحله ای متوقف شد و برای چند سال بعد ، لیست های جدید نادر بود. اخیراً ، بخش اعظم IPO Buzz به تمرکز روی به اصطلاح Unicorns-شرکت های شروع کار که به ارزیابی های خصوصی بیش از 1 میلیارد دلار رسیده اند ، حرکت کرده است. سرمایه گذاران و رسانه ها به شدت درباره این شرکت ها و تصمیم آنها برای رفتن به عموم از طریق IPO یا خصوصی ماندن حدس می زنند.

روند IPO چیست؟

فرایند IPO اساساً از دو بخش تشکیل شده است. مرحله اول مرحله پیش بازاریابی این پیشنهاد است ، در حالی که دوم خود پیشنهاد عمومی اولیه است. هنگامی که یک شرکت به IPO علاقه مند است ، با درخواست پیشنهادات خصوصی به شرکت کنندگان تبلیغ می شود یا می تواند بیانیه عمومی برای ایجاد علاقه ارائه دهد.

Underwriters روند IPO را هدایت می کند و توسط شرکت انتخاب می شود. یک شرکت ممکن است یک یا چند شرکت کننده را برای مدیریت بخش های مختلف فرآیند IPO به طور مشترک انتخاب کند. افراد تحت نظارت در هر جنبه ای از IPO با دقت ، تهیه اسناد ، تشکیل پرونده ، بازاریابی و صدور درگیر هستند.

مراحل IPO

1. پیشنهاداتشرکت کنندگان در مورد پیشنهادات و ارزیابی هایی که در مورد خدمات خود ، بهترین نوع امنیت برای صدور ، ارائه قیمت ، میزان سهام و بازه زمانی تخمین زده شده برای ارائه بازار ارائه می دهند ، ارائه می دهند.
2. تحت نویسندگیاین شرکت متقاضیان خود را انتخاب می کند و به طور رسمی موافقت می کند که از طریق توافق نامه تحریریه ، شرایط را تحت تأثیر قرار دهد.
3. تیم. تیم های IPO شامل کارشناسان ، وکلا ، حسابداران عمومی معتبر (CPA) و کارشناسان کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) تشکیل شده اند.
4. مستندات. اطلاعات مربوط به شرکت برای مستندات IPO مورد نیاز گردآوری شده است. بیانیه ثبت نام S-1 سند اولیه تشکیل پرونده IPO است. این دو بخش دارد - دفترچه و اطلاعات مربوط به تشکیل پرونده خصوصی. S-1 شامل اطلاعات اولیه در مورد تاریخ مورد انتظار تشکیل پرونده است. این اغلب در طول فرآیند قبل از IPO اصلاح می شود. دفترچه گنجانده شده نیز به طور مداوم تجدید نظر می شود.
5. بازاریابی و به روزرسانی. مواد بازاریابی برای پیش بازاریابی سهام جدید ایجاد شده است. شرکت کنندگان و مدیران ، صدور سهم را برای برآورد تقاضا و ایجاد قیمت پیشنهادی نهایی به بازار عرضه می کنند. کارگران می توانند در طی فرآیند بازاریابی در تحلیل مالی خود تجدید نظر کنند. این می تواند شامل تغییر قیمت IPO یا تاریخ صدور آن به عنوان مناسب باشد. شرکت ها اقدامات لازم را برای پاسخگویی به الزامات خاص ارائه سهام عمومی انجام می دهند. شرکت ها باید هر دو الزامات لیست ارز و الزامات SEC را برای شرکت های دولتی رعایت کنند.
6. تخته و فرآیندها. هیئت مدیره را تشکیل دهید و از فرایندهای گزارش اطلاعات مالی و حسابداری هر سه ماهه اطمینان حاصل کنید.
7. سهام صادر شدهاین شرکت سهام خود را در تاریخ IPO صادر می کند. سرمایه از صدور اولیه به سهامداران به عنوان پول نقد دریافت می شود و به عنوان سهام سهامداران در ترازنامه ثبت می شود. پس از آن ، ارزش سهم ترازنامه به حقوق صاحبان سهام شرکت در هر ارزیابی سهم به طور جامع بستگی دارد.
8. ارسال IPOبرخی از مقررات پس از IPO ممکن است ایجاد شود. افراد تحت نظارت ممکن است یک بازه زمانی مشخص برای خرید مبلغ اضافی سهام پس از تاریخ اولیه پیشنهاد عمومی (IPO) داشته باشند. در همین حال ، برخی از سرمایه گذاران ممکن است در معرض دوره های آرام باشند.

مزایا و مضرات IPO

هدف اصلی IPO جمع آوری سرمایه برای یک تجارت است. همچنین می تواند با مزایای دیگر و همچنین معایب همراه باشد.

مزایای

یکی از مهمترین مزایای این است که شرکت از کل سرمایه گذاری های عمومی برای جمع آوری سرمایه به سرمایه گذاری دسترسی پیدا می کند. این امر معاملات دستیابی آسانتر (تبدیل سهم) را تسهیل می کند و قرار گرفتن در معرض ، اعتبار و تصویر عمومی شرکت را افزایش می دهد که می تواند به فروش و سود شرکت کمک کند.

افزایش شفافیت که همراه با گزارش سه ماهه مورد نیاز است ، معمولاً می تواند به یک شرکت کمک کند تا شرایط وام اعتباری مطلوب تری نسبت به یک شرکت خصوصی دریافت کند.

معایب

شرکت ها ممکن است برای انتخاب عمومی و به طور بالقوه استراتژی های جایگزین را انتخاب کنند. برخی از معایب اصلی شامل این واقعیت است که IPO گران است ، و هزینه های نگهداری یک شرکت دولتی در حال انجام است و معمولاً با سایر هزینه های انجام کار ارتباط ندارد.

نوسانات قیمت سهم یک شرکت می تواند حواس پرتی برای مدیریت باشد ، که ممکن است بر اساس عملکرد سهام به جای نتایج مالی واقعی ، جبران و ارزیابی شود. علاوه بر این ، شرکت ملزم به افشای اطلاعات مالی ، حسابداری ، مالیات و سایر اطلاعات تجاری است. در طی این افشاگری ها ، ممکن است مجبور شود اسرار و روشهای تجاری را که می تواند به رقبا کمک کند ، علناً فاش کند.

رهبری سفت و سخت و حاکمیت توسط هیئت مدیره می تواند حفظ مدیران خوب که مایل به ریسک پذیری هستند ، دشوارتر شود. باقی مانده خصوصی همیشه گزینه ای است. به جای عمومی شدن ، شرکت ها همچنین ممکن است پیشنهادات خرید را درخواست کنند. علاوه بر این ، گزینه های دیگری وجود دارد که ممکن است شرکت ها کشف کنند.

می تواند از طریق پیشنهادات ثانویه وجوه اضافی را در آینده جمع کند

از طریق مشارکت سهام سهام مایع (به عنوان مثال ، ESOPS) ، مدیریت بهتر و کارمندان ماهر را جذب و حفظ می کند

IPO می تواند هزینه کمتری از سرمایه را هم برای سهام و هم برای بدهی به یک شرکت بدهد

هزینه های قابل توجه حقوقی ، حسابداری و بازاریابی بوجود می آید ، که بسیاری از آنها در حال انجام است

افزایش زمان ، تلاش و توجه مورد نیاز مدیریت برای گزارش

از دست دادن کنترل و مشکلات آژانس قوی تر وجود دارد

گزینه های IPO

لیست مستقیم

لیست مستقیم زمانی است که یک IPO بدون هیچ گونه شرکت کننده انجام می شود. لیست های مستقیم از روند کارآموزی پرش می کنند ، به این معنی که در صورت عدم ارائه پیشنهاد ، صادرکننده ریسک بیشتری دارد ، اما صادرکنندگان نیز ممکن است از قیمت سهم بالاتر بهره مند شوند. یک پیشنهاد مستقیم معمولاً فقط برای یک شرکت با یک مارک مشهور و یک تجارت جذاب امکان پذیر است.

حراج هلندی

در حراج هلندی ، قیمت IPO تعیین نشده است. خریداران بالقوه می توانند برای سهام مورد نظر خود و قیمتی که مایل به پرداخت آن هستند پیشنهاد دهند. داوطلبانی که مایل به پرداخت بالاترین قیمت بودند ، پس از آن سهام موجود در دسترس هستند.

سرمایه گذاری در IPO

هنگامی که یک شرکت تصمیم به جمع آوری پول از طریق IPO می گیرد ، فقط پس از بررسی دقیق و تجزیه و تحلیل این استراتژی خاص خروج ، بازده سرمایه گذاران اولیه را به حداکثر می رساند و بیشترین سرمایه را برای تجارت جمع می کند. بنابراین ، هنگامی که به تصمیم IPO رسید ، احتمالاً چشم انداز رشد آینده زیاد خواهد بود و بسیاری از سرمایه گذاران عمومی برای اولین بار دست خود را به برخی از سهام می رسانند. IPO معمولاً برای اطمینان از فروش تخفیف می یابد ، که باعث جذابیت آنها می شود ، به خصوص هنگامی که بسیاری از خریداران را از صدور اولیه تولید می کنند.

در ابتدا ، قیمت IPO معمولاً از طریق فرآیند قبل از بازاریابی آنها توسط کارگران تعیین می شود. در اصل آن ، قیمت IPO بر اساس ارزیابی شرکت با استفاده از تکنیک های اساسی است. متداول ترین تکنیک مورد استفاده ، جریان نقدی با تخفیف است که ارزش خالص فعلی جریان نقدی آینده پیش بینی شده شرکت است.

شرکت کنندگان و سرمایه گذاران علاقه مند به هر سهم این ارزش را نگاه می کنند. روشهای دیگری که ممکن است برای تعیین قیمت مورد استفاده قرار گیرد شامل ارزش عدالت ، ارزش سازمانی ، تنظیمات قابل مقایسه شرکت و موارد دیگر است. شرکت کنندگان در تقاضا عامل تقاضا هستند اما به طور معمول قیمت را برای اطمینان از موفقیت در روز IPO تخفیف می دهند.

تجزیه و تحلیل اصول و تکنیک های صدور IPO می تواند بسیار دشوار باشد. سرمایه گذاران عناوین خبری را تماشا می کنند اما منبع اصلی اطلاعات باید دفترچه باشد که به محض ثبت شرکت ثبت نام S-1 در دسترس است. دفترچه اطلاعات مفیدی را ارائه می دهد. سرمایه گذاران باید توجه ویژه ای به تیم مدیریت و تفسیر آنها و همچنین کیفیت کارگران و مشخصات این معامله داشته باشند. IPO های موفق به طور معمول توسط بانکهای بزرگ سرمایه گذاری پشتیبانی می شوند که می توانند یک مسئله جدید را به خوبی ارتقا دهند.

به طور کلی ، جاده IPO بسیار طولانی است. به این ترتیب ، سرمایه گذاران عمومی که علاقه به ایجاد علاقه می توانند عناوین در حال توسعه و سایر اطلاعات را در این راه دنبال کنند تا بتوانند ارزیابی خود را از قیمت بهترین و بالقوه ارائه دهند.

فرایند قبل از بازاریابی به طور معمول شامل تقاضای سرمایه گذاران معتبر خصوصی و سرمایه گذاران نهادی است که به شدت بر تجارت IPO در روز افتتاح آن تأثیر می گذارد. سرمایه گذاران در مردم تا روز نهایی ارائه نمی شوند. همه سرمایه گذاران می توانند شرکت کنند اما سرمایه گذاران انفرادی به طور خاص باید دسترسی به تجارت داشته باشند. متداول ترین روش برای سرمایه گذار فردی برای بدست آوردن سهام ، داشتن یک حساب کاربری با یک بستر کارگزاری است که خود تخصیصی دریافت کرده است و مایل است آن را با مشتریان خود به اشتراک بگذارد.

عملکرد IPO

چندین عامل ممکن است بر بازده IPO تأثیر بگذارد که اغلب توسط سرمایه گذاران مورد توجه قرار می گیرد. برخی از IPO ها ممکن است بیش از حد توسط بانکهای سرمایه گذاری که می تواند منجر به خسارات اولیه شود ، بیش از حد مورد استفاده قرار گیرد. با این حال ، اکثر IPO ها به دلیل معرفی در معاملات کوتاه مدت شناخته می شوند زیرا آنها به عموم معرفی می شوند. چند مورد مهم برای عملکرد IPO وجود دارد.

قفل کردن

اگر به نمودارهای زیر بسیاری از IPO ها نگاه کنید ، متوجه می شوید که پس از چند ماه سهام رکود شدید می گیرد. این اغلب به دلیل انقضاء دوره قفل است. هنگامی که یک شرکت به عموم می رود ، شرکت کنندگان در شرکت های خودی شرکت می کنند ، مانند مقامات و کارمندان ، توافق نامه قفل را امضا می کنند.

توافق نامه های قفل شده از نظر قانونی قراردادهای الزام آور بین کارگران و خودی های شرکت هستند و آنها را از فروش سهام سهام برای یک دوره مشخص منع می کند. این دوره می تواند در هر جایی از سه تا 24 ماه باشد. نود روز حداقل دوره ای است که طبق قانون 144 (قانون SEC) بیان شده است ، اما قفل مشخص شده توسط کارگران می تواند بسیار طولانی تر باشد. مشکل این است که ، هنگامی که قفل ها منقضی می شوند ، همه خودی ها مجاز به فروش سهام خود هستند. نتیجه ، عجله افرادی است که سعی در فروش سهام خود برای تحقق سود خود دارند. این عرضه اضافی می تواند فشار رو به پایین را بر قیمت سهام وارد کند.

دوره انتظار

برخی از بانکهای سرمایه گذاری شامل دوره های انتظار در شرایط ارائه آنها هستند. این برخی از سهام را برای خرید پس از یک دوره خاص کنار می گذارد. در صورت خرید این تخصیص توسط شرکت کنندگان و کاهش در صورت عدم کاهش ، قیمت ممکن است افزایش یابد.

تلنگر

Flipping عمل فروش مجدد سهام IPO در چند روز اول برای کسب سود سریع است. معمول است که سهام تخفیف می یابد و در اولین روز تجارت خود صعود می کند.

ردیابی سهام IPO

ارتباط نزدیک با IPO سنتی زمانی است که یک شرکت موجود بخشی از تجارت را به عنوان نهاد مستقل خود جدا می کند و سهام ردیابی ایجاد می کند. منطق پشت اسپین آف ها و ایجاد سهام ردیابی این است که در برخی موارد، بخش های منفرد یک شرکت می توانند به طور جداگانه ارزش بیشتری نسبت به کل داشته باشند. به عنوان مثال، اگر یک بخش پتانسیل رشد بالایی داشته باشد اما ضررهای جاری زیادی در یک شرکت در حال رشد آهسته داشته باشد، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که آن را جدا کرده و شرکت مادر را به عنوان یک سهامدار بزرگ نگه دارید و سپس اجازه دهید سرمایه اضافی را از یک IPO افزایش دهد.

از دیدگاه یک سرمایه گذار، اینها می توانند فرصت های IPO جالبی باشند. به طور کلی، اسپین آف یک شرکت موجود، اطلاعات زیادی در مورد شرکت مادر و سهام آن در شرکت واگذارکننده در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد. اطلاعات بیشتر در دسترس برای سرمایه گذاران بالقوه معمولا بهتر از کمتر است و بنابراین سرمایه گذاران زرنگ ممکن است فرصت های خوبی را از این نوع سناریو پیدا کنند. اسپین آف ها معمولاً می توانند نوسان اولیه کمتری را تجربه کنند زیرا سرمایه گذاران آگاهی بیشتری دارند.

IPO ها به داشتن بازده روز افتتاحیه نوسانی معروف هستند که می تواند سرمایه گذارانی را که به دنبال بهره مندی از تخفیف های مربوطه هستند، جذب کند. در بلندمدت، قیمت یک IPO به یک ارزش ثابت تبدیل می‌شود که می‌تواند با معیارهای سنتی قیمت سهام مانند میانگین‌های متحرک دنبال شود. سرمایه گذارانی که فرصت IPO را دوست دارند اما ممکن است نخواهند ریسک سهام فردی را بپذیرند، ممکن است به دنبال وجوه مدیریت شده متمرکز بر جهان های IPO باشند. اما همچنین مراقب IPO های به اصطلاح داغ باشید که می توانند بیش از هر چیز دیگری تبلیغاتی داشته باشند.

هدف از عرضه عمومی اولیه چیست؟

IPO در اصل یک روش جمع آوری سرمایه است که توسط شرکت های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد، که در آن شرکت سهام خود را برای اولین بار به عموم می فروشد. پس از IPO، سهام شرکت در بورس اوراق بهادار معامله می شود. برخی از انگیزه های اصلی برای انجام IPO عبارتند از: افزایش سرمایه از فروش سهام، تامین نقدینگی برای بنیانگذاران شرکت و سرمایه گذاران اولیه و استفاده از ارزش گذاری بالاتر.

آیا کسی می تواند در یک IPO سرمایه گذاری کند؟

اغلب اوقات ، تقاضای بیشتری نسبت به تهیه IPO جدید وجود خواهد داشت. به همین دلیل هیچ تضمینی وجود ندارد که همه سرمایه گذاران علاقه مند به IPO بتوانند سهام را خریداری کنند. علاقه مندان به شرکت در IPO ممکن است بتوانند از طریق کارگزاری خود این کار را انجام دهند ، اگرچه دسترسی به IPO گاهی اوقات می تواند به مشتریان بزرگتر یک شرکت محدود شود. گزینه دیگر سرمایه گذاری از طریق صندوق متقابل یا یک وسیله نقلیه سرمایه گذاری دیگر است که روی IPO تمرکز دارد.

آیا IPO سرمایه گذاری خوبی است؟

IPO ها تمایل دارند توجه رسانه ها را به خود جلب کنند ، که برخی از آنها عمداً توسط این شرکت در حال رفتن به عموم است. به طور کلی ، IPO ها در بین سرمایه گذاران محبوب هستند زیرا آنها تمایل به ایجاد حرکات قیمت بی ثبات در روز IPO و مدت کوتاهی پس از آن دارند. این گاهی اوقات می تواند دستاوردهای بزرگی ایجاد کند ، اگرچه می تواند تلفات زیادی نیز ایجاد کند. در نهایت ، سرمایه گذاران باید در مورد هر IPO مطابق دفترچه شرکت در حال رفتن به عموم و همچنین شرایط مالی و تحمل ریسک ، قضاوت کنند.

قیمت IPO چگونه است؟

وقتی یک شرکت به IPO می رود ، باید برای سهام جدید خود مقدار اولیه را لیست کند. این کار توسط بانکهای کارآزمایی انجام می شود که این معامله را به بازار عرضه می کنند. در بخش عمده ، ارزش شرکت توسط اصول شرکت و چشم انداز رشد شرکت ایجاد می شود. از آنجا که IPO ممکن است از شرکتهای نسبتاً جدیدتر باشد ، ممکن است هنوز سابقه اثبات شده سودآوری نداشته باشند. در عوض ، ممکن است از مقایسه استفاده شود. با این حال ، عرضه و تقاضا برای سهام IPO نیز در روزهای منتهی به IPO نقش دارد.